به گزارش لايوساينس پژوهشگران می‌گویند این یافته‌ها می‌توانند به پژوهشگران کمک کنند که این بیماری مرگبار را بهتر بشناسند و درمان‌هایی برای افرادی که مبتلا به این بیماری‌ها می‌شوند، تولید کنند.
این قبیله ساکن پاپوآی گینه نو که به نام مردمان «فور» (Fore) خوانده می‌شوند، در مراسم تشییع مردگان مغز انسان می‌خوردند. شیوع بیماری کورو در اعضای این قبیله در اوایل قرن بیستم شروع شد. بیماری کورو یک اختلال نورولوژیک ناشی از پریون‌های عفونت‌زا است که پروتئین‌هایی است که به‌طور غیرطبیعی پیچ‌خورده‌اند و ضایعاتی در مغز را تشکیل می‌دهند. همه‌گیری بیماری کورو در میان مردمان فور در دهه 1950 به اوج خود رسید و هر سال 2 درصد از افراد قبیله را می‌کشت.
اخیراً پژوهشگران کشف کرده‌اند که برخی از افرادی که از همه‌گیری کورو جان به دربردند، حامل یک جهش ژنتیکی به نام V127 هستند، اما افرادی دچار کورو می‌شدند، این جهش ژنی را ندارند. این یافته باعث شد که پژوهشگران به این فکر بیفتند که V127 باعث محافظت در برابر بیماری می‌شود.
پژوهشگران در این بررسی جدید، موش‌ها را طوری مهندسی ژنتیکی کردند که دارای جهش V127 شوند و بعد پریون‌های عفونت‌زا به این حیوانات تزریق شد. نتایج نشان داد که موش‌هایی دارای یک نسخه V127 نسبت به کورو و نیز بیماری مشابهی به نام بیماری کلاسیک کروتزفلت- جیکوب مقاوم هستند. موش‌هایی دارای دو نسخه این V127 علاوه بر این دو بیماری به یک بیماری دیگر پریونی به نام بیماری واریانت کروتزفلت-جیکوب که گاهی به آن «شکل انسانی بیماری جنون گاوی» گفته می‌شود، نیز مقاوم هستند.
گرچه با توقف رسم آدم‌خواری در میان مردمان فور موارد بیماری کورو کاهش‌یافته است، این بررسی جدید بیانگر آن است که این بیماری به انتشارش ادامه داده است و به گفته آنان جمعیت این منطقه ممکن است با افراد مقاوم به کورو جایگزین شده باشد. این پژوهشگران نتیجه کارشان را در 10 ژوئن در ژورنال نیچر منتشر کرده‌اند.
نکته مهمی که باید یادآور شد این است که انجام آدم‌خواری به‌طور مستقیم باعث ایجاد مقاومت به کورو نمی‌شود؛ بلکه این جهش احتمالاً پیش از همه‌گیری کورو در این جمعیت وجود داشته است، اما هنگامی‌که باعث ایجاد مزیت ژنتیکی شده است- یعنی افراد دارای این جهش ژنتیکی توانستند از کورو جان سالم به دربرند- این جهش در میان این مردم بسیار شایع‌تر شده است. انتخاب صفات ژنتیکی به این شکل اساس تکامل است.
دکتر جان کالینج، نویسنده ارشد این مطالعه استاد بیماری‌های تحلیل‌برنده عصبی (نورودژنراتیو) در یونیورسیتی کالج لندن گفت: «این مورد نمونه‌ای جالب‌توجه از تکامل داروینی در انسان‌ها است، همه‌گیری بیماری پریونی باعث انتخاب یک تغییر منفرد ژنتیکی شده است که محافظت کامل در برابر یک دمانس عموماً کشنده می‌شود.»
به نظر می‌رسد این جهش ژنتیکی از تغییر شکل پروتئین‌های پریون جلوگیری می‌کند. این پژوهشگران می‌گویند شناخت دقیق چگونگی عملکرد این جهش در ایجاد این تأثیر می‌تواند درک تازه‌ای از چگونگی جلوگیری از بیماری پریونی به دست دهد.
نظر شما